Асаблівасці ландшафту

Ландшафтную аснову парку складаюць лясы, якія разам з балотамі і пойменна-рачнымі комплексамі займаюць каля 95% плошчы.

На поўначы парку размешчана рака Прыпяць з шырокай поймай, прадстаўленай ляснымі, лугавымі, хмызняковымі, балотнымі і воднымі экасістэмамі.

У бязлеснай частцы поймы раскінуліся своеасаблівыя пойменныя лугі з буйнай травяністай расліннасцю, каларыт якім надаюць адзіночныя дрэвы і групы нізкарослых, разгалістых пойменных дубоў і дрэвападобных верб. У паніжэннях распаўсюджаныя вярбовыя хмызнякі, балотцы, старычныя азёры.

Пойменныя лясы, якія сфармаваліся ва ўмовах пастаяннага затаплення паводкавымі водамі, найбольш захаваліся з усіх пойменных лясоў басейна Прыпяці і Дняпра. Па структуры, па фларыстычным складу яны ўнікальныя для ўсёй Усходнееўрапейскай раўніны.

У пойме высокае разнастайнасць і багацце капытных, водных і драпежных жывёл, розных відаў птушак (чайкі, крачкі качкі, чаплі, пугач, скапа, змеяяд, рэмез, дзятлы і многія іншыя). Прыпяць і старычныя азёры багатыя рыбай. У пойме у любы час года погляду адкрываюцца непаўторныя цудоўнейшы прыродныя пейзажы. Але найбольш прыгожая яна вясной, калі велізарныя прасторы лугоў і балот, хмызнякоў і лесу пакрываюцца паводкавымі водамі і ўтворыцца так званае «Герадотава мора». На мелкаводдзях заліўных лугоў і затопленых паводкавымі водамі лясоў нерастуюць лешч і шчупак, чахонь і плотка, язь і акунь.

Высокай разнастайнасцю характарызуюцца ліственныя лясы першай надпойменнай тэрасы, дзе шырока распаўсюджаныя дубровы, ясеннікі, вытворныя ад іх драбналістыя насаджэнні, якія чаргуюцца ў паніжэннях з чорнаальшаннікамі, вярбовымі хмызнякамі і нізіннымі балотамі.

Сярэдняя паласа парку прадстаўлена найбуйнейшым у Еўропе масівам пераходных і верхавых балот «Межч-Кандзель-Елавец-Альхова» плошчай больш за 30 000 га. Пераходныя балоты пакрытыя насаджэннямі бярозы пухнатай, верхавыя – нізкарослай хвояй, сустракаюцца адкрытыя прасторы. Балоты насяляюць лось і дзікі, розныя віды Кулікоў, журавель, глушэц, а па берагах рэчак і ручаёў сустракаюцца паселішчы бабра.

У пераходнай паласе ад балот да сухадолаў і ўздоўж вадатокаў растуць астраўныя ельнікі-рэлікты сярэдняга галацэнавага перыяду. На поўдні парку на пясчаных пагорках і дзюнах «Палескага» тыпу растуць хваёвыя бары.